Alle baby's huilen, dat weet iedereen, maar waarom huilen sommige baby's zoveel meer dan anderen? Huilbaby's werden ruim 65 jaar geleden al omschreven als baby's die meer huilen dan 3 uur per dag en gedurende meer dan een week. Sindsdien is wel een hoop onderzoek gedaan, maar zijn er weinig vorderingen gemaakt omtrent de oorzaak. Het enige dat wel duidelijk is geworden, is dat er maar zelden een medische reden aanwezig is. Sommige onderzoekers zijn van mening dat er niks mis is met deze baby's en dat overmatig huilen gewoon het extreme eind is van normaal huilgedrag. Dus: huilbaby? Jammer, pech gehad, gaat vanzelf over en heeft later geen gevolgen! Anderen denken dat er sprake is van een verstoorde ouder-kind relatie en dat het probleem dus eigenlijk bij de moeder ligt. Beide opvattingen zijn erg onwaarschijnlijk. In onze praktijken zien we geregeld tweelingen waarvan het ene kind een huilbaby is en het andere niet. Hoezo, verstoorde ouder-kind relatie?
Functie van het huilen
Als een baby huilt geeft hij aan dat hij niet comfortabel is en daarom een beroep doet op de ouders om in zijn behoefte te voorzien. Het huilen van een baby heeft een groot emotioneel effect en kan daarom eigenlijk niet worden genegeerd. Daarmee dwingt de baby de ouders om naar hem om te kijken. Normaal werkt dat prima, maar als het huilen maar doorgaat, de baby zich niet laat troosten en het emotionele beroep maar gedaan blijft worden, dan gaan de ouders zich machteloos voelen en steeds meer wanhopig. Het is erg onwaarschijnlijk dat een baby zomaar lang gaat huilen zonder dat er wat aan de hand is, want dan zou het systeem niet meer werken. Ook kost het huilen 20 keer meer energie dan de rustige slaaptoestand. Deze energie kan beter worden besteed om te groeien dan te worden verspild aan niet-functioneel huilen. In plaats van te accepteren dat alle baby's nu eenmaal huilen moeten we ervan uitgaan dat baby's niet huilen, tenzij ze een goede reden hebben. Tevreden baby's huilen niet, en als ze wel huilen is er iets aan de hand dat de aandacht van de ouders behoeft. Dit plaatst het huilen in een ander daglicht. De vraag wordt dan, waarom is het dat zo'n hoog percentage van de baby's een huilbaby is, maar liefst 20% of meer?