Voorgaande studies
Bijna alle studies van de laatste 65 jaar waren gericht op het huilen zelf, hoe het huilen van een huilbaby verschilt van een niet-huilbaby en wat het effect is van toegepaste behandelingen. Dat heeft maar weinig opgeleverd en ook is er geen effectieve behandeling gevonden. Erg verbazingwekkend is dat niet omdat het huilen zelf alleen maar aangeeft dat de baby niet comfortabel is en niets zegt over mogelijke onderliggende oorzaken. Om die vraag te beantwoorden moeten we kijken naar andere symptomen die met het huilen gepaard gaan. Alhoewel hier weinig onderzoek aan is gedaan, is er toch verspreid in de literatuur wel belangrijke informatie te vergaren.
Hersenstamreflexen
Babies functioneren nog op een niveau van basale lichaamfuncties, zoals drinken, poepen, plassen, bloedsomloop, ademhaling, inwendige organen, enzovoorts, die worden gecontroleerd door reflexen vanuit de hersenstam, het onderste gedeelte van de hersenen. Als er met huilbaby's onderliggend iets aan de hand is dan is het waarschijnlijk op het niveau van deze functies. Dit is omdat hogere hersenfuncties nog niet voldoende tot ontwikkeling zijn gekomen om de reflexen vanuit de hersenstam te dempen.
Uit studies verricht in onze praktijk blijkt dat huilbaby's veel meer zijn dan alleen maar baby's die veel huilen. Zij vertonen ook een heleboel symptomen en kenmerken, die gezamenlijk wijzen op een ontregeling van de hersenstam reflexen.
Moeilijk geboorteproces
De oorzaak daarvan heeft waarschijnlijk te maken met het moeilijke, menselijke geboorteproces, dat maar weinig ruimte laat voor fouten. Het is bijna onvermijdelijk dat in zoveel procent van de geboortes er iets niet helemaal goed gaat; het past allemaal maar net, of ook wel net niet. Vergeleken met viervoeters zoals chimpansees met hun veel ruimere en horizontaal georienteerde geboortekanaal kennen menselijke geboortes een heel hoog percentage complicaties bij zowel moeder als kind. Chimpanseebaby's huilen wel, maar stoppen zodra de moeder ze oppakt. Zomaar onafgebroken huilen komt bij chimpanseebaby's niet voor.
Spildraai
Bij het menselijk geboorteproces wordt in veel gevallen tijdens de spildraai de nek van de baby teveel uitgerekt, waardoor diepe spieren tussen nek en achterhoofd strak gaan staan en via afwijkende zenuwprikkeling de functie van de hersenstam kunnen ontregelen. Daardoor gaan de spieren van de nek, de rug en de achterkant van de benen strak staan en kunnen ook de hieronder genoemde houdings- en stresskenmerken ontstaan. Van de huilbaby's heeft ongeveer 80% een voorkeurshouding, vergeleken met 20% van de niet-huilbaby's. En 70% heeft een voorkeur naar rechts, hetgeen overeen komt met de meest algemene spildraai tijdens het geboorteproces.
Werking behandeling
Onze behandeling is gericht op het doen ontspannen van de diepe nekspieren teneinde daarmee de afwijkende zenuwprikkeling te corrigeren en de functie van de hersenstam te normaliseren. Zoals hierboven al genoemd lukt dat binnen gemiddeld vier behandelingen in meer dan 90% van de gevallen binnen een heel beperkt aantal behandelingen.